Huilen alle baby’s op dezelfde manier? Je denkt vast van wel. Maar is dat ook zo? Dat is onderzocht bij dertig Franse en dertig Duitse baby’s van nog maar een paar dagen oud. En wat blijkt? Franse baby’s huilen heel anders dan Duitse baby’s. Een Franse baby begint zachtjes, huilt daarna harder en tegelijkertijd gaat de stem omhoog. Een Duitse baby begint juist met een harde huiltoon die daarna zachter wordt, terwijl de stem omlaag gaat.

Hoe kan dat? Dat komt omdat baby’s in de laatste drie maanden voor de geboorte al van alles kunnen horen in de buik van de moeder. Naast veel geruis, geborrel en haar hartslag, horen baby's de moeder ook praten. Een Franse moeder praat heel anders dan een Duitse moeder. In het Frans gaat de toon van woorden en zinnen van laag naar hoog en steeds een beetje luider. In het Duits is dat precies andersom. De toon daalt en wordt zachter.

Tip: denk je aan de leesvraag?

Neem het woord papa eens als voorbeeld. In het Frans klinkt dat als papá, met de klemtoon aan het eind. Ook wordt het woord harder en hoger uitgesproken. Een Duitse baby heeft een pápa, met de klemtoon juist vooraan. Het wordt dus precies andersom uitgesproken. Let er maar eens op. Baby’s onthouden wat ze horen en doen dat later gewoon na.

Krijgen baby’s dan al voor de geboorte taalles? Nee, dat is niet het geval. Ongeboren baby’s weten nog niets van woorden, maar ze hebben al wel gevoel voor regelmaat, ritme en melodie. Ze zijn dus al muzikaal, concludeert een onderzoeker. Ga maar eens na. Waaruit bestaat muziek? Precies, uit ritme en melodie. Daarom huilt een Franse baby naar het ritme en de melodie van de Franse taal en een Duitse baby naar het ritme en de melodie van de Duitse taal.