De doldwaze avonturen van de schelm Tijl Uilenspiegel zijn al meer dan vijfhonderd jaar oud. Tijl is een slimme avonturier die graag streken uithaalt en mensen voor de gek houdt. Volgens de overlevering houdt hij niet van hard werken en heeft hij een hekel aan regels. Hij wil geen gezin stichten of een vak leren en reist daarom rond, zijn kostje bij elkaar scharrelend door list en bedrog. Het onderstaande verhaal is hier een mooi voorbeeld van.
Zeer tegen zijn gewoonte in woont Tijl al een half jaar in een rustig dorp. Hij heeft het prima naar zijn zin. Zijn dorpsgenoten mogen hem graag en kunnen wel lachen om zijn grappen en grollen. Nu treft het toeval dat de buurman van Tijl een echte vrek is. Gieriger dan hij bestaat niet.
Op een dag heeft de buurman een varken geslacht en hij besluit om naar Tijl te gaan, want hij heeft een probleem. ‘Tijl’, zegt hij, 'ik heb van alle mensen in de buurt die een varken hebben geslacht, telkens een stuk vlees gekregen. Nu verwachten ze dat natuurlijk terug, maar dan is mijn halve varken weg.’ ‘Dat probleem los je gemakkelijk op’, zegt Tijl. ‘Je laat je geslachte varken tot twaalf uur vannacht buiten hangen. Als iedereen slaapt, haal jij hem stiekem naar binnen. De volgende ochtend vertel je aan het hele dorp dat je varken is gestolen.’ ‘Tijl, je bent geweldig!’, roept de vrek en hij hangt zijn varken buiten. Maar als hij ’s nachts zijn varken naar binnen wil halen, is het verdwenen. Hoe hij ook zoekt, er is geen spoor van het varken te bekennen.
Tip: denk je aan de leesvraag?
Als de zon opkomt, klopt de vrek bij Tijl aan de deur. ‘Buurman, ze hebben mijn varken gestolen!’, roept hij wanhopig. Tijl kijkt hem aan en een glimlach speelt om zijn mond. ‘Uitstekend, zéér overtuigend! Op die manier moet je iedereen in het dorp vertellen dat je varken gestolen is.’ ‘Maar Tijl, hij is écht gestolen!’, piept de buurman en hij krijgt tranen in zijn ogen. ‘Wat ben jij een ontzettend goede acteur!’, zegt Tijl. ‘Ik weet zeker dat iedereen je gelooft.’
Hoe de gierige buurman ook probeert duidelijk te maken dat het geen toneelspel is, Tijl blijft hem complimenten geven over zijn acteerprestaties. Nu was de vrek zijn hele varken kwijt in plaats van een half varken. Achteraf vertelde Tijl in het dorp wat er écht was gebeurd. Iedereen lachte in zijn vuistje en vond dat de vrek precies had gekregen wat hij verdiende.
