Lees de tekst nog niet.
Lees de titel en bekijk de tekst globaal.
Wat weet je al?
Wat kun je zeggen over deze tekst?
Het is zaterdagavond 10 uur en in café het Haantje is het een gezellige drukte. Er wordt wat gekaart, wat gekletst en Jan en Berend zijn in hun schaakspel verdiept. Opeens vliegt de buitendeur open. In de deuropening staat Tinus met de Bochel en hij heeft een grijns van oor tot oor. Hij stapt naar binnen en iedereen valt bijna van zijn stoel van verbazing. Tinus met de Bochel dankt zijn bijnaam aan de hele grote bult die hij zijn hele leven op zijn rug heeft gehad. Alleen nu is zijn rug recht, geen bochel te bekennen.
Tip: denk je aan de leesvraag?
Tom de Waard vindt als eerste zijn stem terug: 'Tinus, wat is er met jou gebeurd? Waar is je bochel?' Tinus pakt een stoel en iedereen schuift snel dichterbij om te luisteren naar wat hij gaat vertellen. 'Het is een raar verhaal', zegt Tinus: 'Raar, maar echt gebeurd. Luister...'
'Vanavond wilde ik net zoals elke zaterdag naar hier komen. Ik had een beetje haast, dus ik dacht: kom, laat ik de korte weg via de begraafplaats nemen. Ik had nog geen drie passen op de begraafplaats gezet of er verscheen een geest. Ik schrok natuurlijk enorm. De rillingen lopen me nog over de rug als ik eraan terugdenk. Met een holle stem riep de geest naar me: 'Wie ben je?' Bibberend antwoordde ik: 'Tinus'. 'Tinus, wat heb je op je rug?', vroeg het spook toen. 'Een bochel...', antwoordde ik. En toen bulderde het spook: 'Hier met die bochel!' En opeens was het spook weg en mijn bochel ook. En hier ben ik nu zonder bochel.' Met grote ogen en open mond kijkt iedereen naar Tinus. Tom verbreekt de stilte: 'Wat een verhaal, maar geweldig dat je bochel weg is. Ik trakteer op een rondje. Wie heeft er dorst?'
Iedereen wil wel wat drinken, behalve Klaas met het houten been. Die gaat naar buiten en snelt zich naar het kerkhof. Hoopvol opent hij het hek, gaat naar binnen en ja hoor, daar is de geest. 'Wie ben je?', buldert de geest. 'Ik ben Klaas', zegt Klaas. 'Klaas, wat heb je op je rug?', roept de geest. 'Op mijn rug? Niets', antwoordt Klaas. 'Hier, heb je een bochel!' De geest verdwijnt en de arme Klaas blijft verward achter. Met een houten been én een grote bochel op zijn rug.